تحلیل محتوای مقاومت،مکانیسمهای دفاعی،انتقال واتحاد درمانی درکاهش تعارضات زناشویی زنان به شیوه روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده

پژوهش حاضر به بررسی تحلیل محتوای مقاومت و مکانیسم های دفاعی، اتحاد درمانی و انتقال در جلسات روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده و همچنین اثر بخشی این شیوه درمانی برکاهش تعارضات زناشویی در زنان پرداخته است. روش پژوهشی مورد استفاده، پژوهش توصیفی در مورد تحلیل محتوای مفاهیم ذکر شده و طرح نیمه آزمایشی به صورت بررسی موردی در زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره در تهران بود. از بین این زنان 5 نفر که تعارضات زناشویی داشتند و داوطلب شرکت در جلسات درمان بودند، همچنین بر اساس جلسه درمان آزمایشی ملاک های ورود به روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده را داشتند، به طور هدفمند نمونه گیری شدند. هدف از این شیوه نمونه گیری انتخاب کسانی بود که با هدف پژوهش مطابقت داشته باشند. این افراد در جلسات درمانی به مدت 12 جلسه شرکت کردند. درمان بر اساس راهنمای روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرد? دوانلو انجام شد. این مدل درمانی متمرکز بر روشن سازی دفاع ها و چالش با آنها، تجربه احساسات و حل تعارضات کانونی است. ابزاری که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت، پرسشنامه تعارضات زناشویی در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون بود. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش در زمینه اثربخشی از آزمون t همبسته استفاده شد و فرضیه اول مورد تایید قرار گرفت: نتایج نشان دادند که روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده بر کاهش تعارضات زناشویی در زنان موثراست. در زمینه تحلیل محتوا بعد از جمع آوری داده ها کد گذاری بر اساس نظریه ها و منابع موجود انجام شد و سپس توسط دو تن از متخصصین مورد تایید قرار گرفت. 30 مقوله در مورد مکانیسمهای دفاعی اصلی و تاکتیکی، انتقال مثبت و منفی، عناصر اتحاد درمانی و مقاومت انتقالی در دوازده جلسه درمانی پس از ضبط صوتی جلسات مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت و به طور کلی نتایج زیر به دست آمد: فرضیه دوم و سوم رد شدند و نتایج نشان دادند که مکانیسم های دفاعی به طور پراکنده در طول دوازده جلسه درمان کوتاه مدت فشرده برای 5 مراجع در تغییر و نوسان بود و بسته به میزان فشار درمانگر برای چالش با دفاع ها، میزان بروز آنها در تغییر بود. همچنین نتایج درمان ارتباط معناداری را بین کاهش تعارضات زناشویی و مکانیسم های دفاعی نشان ندادند. فرضیه چهارم مورد تایید قرار گرفت و نتایج در مورد ارتباط اتحاد درمانی و مکانیسم های دفاعی نشان دادند که تا جلسه سوم یا چهارم هردو افزایش یافتند و بعد از آن رابطه معکوس داشتند. همچنین در مورد سوال های تحلیل محتوای پژوهش نتایج نشان دادند که اتحاد درمانی در جلسه سوم بیشترین میزان را داشت و بعد از آن از تغییرات و نوسان اندکی برخوردار بود. در مورد انتقال، میزان انتقال منفی بیشتر از مثبت بود و در طول درمان دوازده جلسه در نوسان بود. در میان مکانیسم های دفاعی تاکتیکی، واژهای سربسته از بیشترین میزان و فراموشی از کمترین میزان برخوردار بود و در زمینه مکانیسم های دفاعی اصلی دلیل تراشی بیشترین میزان و برون ریزی و گریه کردن کمترین میزان را داشتند.